Aby wykonywać w Niemczech działalność gospodarczą pod postacią stałego zakładu rzemieślniczego ( stehendes Gewerbe ) w zakresie rzemiosła wymagającego zezwolenia (wykaz na końcu) należy spełnić pewne kryteria. Od rzemieślników wymaga się udokumentowania kwalifikacji i odpowiedniej praktyki. Kwalifikacje są sprawdzane i potwierdzane wpisem do rejestru izby rzemieślniczej Handwerksrolle oraz wydaniem karty rzemieślnika Handwerkskarte. Osoba chcąca prowadzić zakład rzemieślniczy musi posiadać udokumentowane kwalifikacje, albo musi zatrudniać na stałe inną osobę, która je posiada. Wpis do Handwerksrolle oraz karta rzemieślnicza są imiene tzn. dotyczą konkretnej osoby, a nie zakładu. Aby uzyskać kartę rzemieślniczą należy:
– posiadać dyplom mistrzowski albo
– mieć udokumentowane 6 lat pracy w zawodzie w tym przynajmniej 4 lata na stanowisku ponadpodstawowym albo
– prowadzić własną działalność przez przynajmniej 3 lata (zatrudniając osobę z kartą rzemieślniczą)
Wydanie uprawnień może nastąpić na podstawie praktyki odbytej w Polsce. Po złożeniu wniosku izba rzemieślnicza rozpatruje go, porównując czy posiadane wykształcenie (np. dyplom mistrzowski) i praktyka są równorzędne z wymogami obowiązującymi w Niemczech. Okres oczekiwania na decyzję wynosi maksymalnie 4 miesiące.
Wymóg posiadania karty rzemieślniczej odnosi się jedynie do podmiotów zarejestrowanych w Niemczech wzgl. prowadzących działalność poprzez położony tam zakład, czyli takich, których działalność koncentruje się na terenie Niemiec. W przypadku rzemiosł nie wymagających zezwolenia isteniej tylko obowiązek członkostwa w Izbie Rzemieślniczej, ale kwalifikacje nie są wymagane. Członkostwo w Izbie Rzemieślniczej jest obowiązkowe dla każdej firmy, która ma siedzibę przedsiębiorstwa w Niemczech i zalicza się do dziedziny rzemiosła. Przy rejestracji do wyboru są 3 dziedziny – rzemiosło, handel i przemysł. Dla firm handlowych lub przemysłowych obowiązkowa jest przynależność do Izby Przemysłowo-Handlowej. Przynależność do Izb wiąże się z opłatami zależnymi od wielkości przedsiębiorstwa. Dla małych firm obciążenia nie są wysokie (ok. 100-150 EUR/rok)
Firmy spoza terenu Niemiec świadczące usługi transgranicznie (tzn. bez stałego zakładu w Niemczech) nie muszą dokonywać wpisu do Handwerksrolle, ani należeć do Izby Rzemieślniczej, jeżeli prowadzą działaność w rozpatrywanej branży w swoim kraju przez wystarczająco długi czas i spełniają w swoim kraju wymogi kwalifikacyjne.
Takie firmy muszą jedynie dokonać zgłoszenia swojej działalności do niemieckiej Izby Rzemieślniczej i uzyskać potwierdzenie tego złoszenia. Zgłoszenie należy powtarzać corocznie i również wnosić opłatę. Obowiązek ten wynika z przepisu EU/EW
R-Handwerks-Verordnung)
https://www.gesetze-im-internet.de/eu_ewrhwv_2016/BJNR050900016.html
Fakt dokonania zgłoszenia Izba Rzemieślnicza potwierdza stosownym zaświadczeniem (przykład poniżej):
Obowiązek uzyskania koncesji (wpis do Handwerksrolle), albo dokonania zgłoszenia nie dotyczy każdej działalności rzemieślnicznej lecz tylko wybranych zawodów
Lista rzemiosł, które wymagają uzyskania zezwolenia poprzez wpis do Handwerksrolle (względnie zgłoszenia do Izby Rzemieslniczej
1. Maurer und Betonbauer (murarz i betoniarz)
2. Ofen- und Luftheizungsbauer (zdun i budowniczy ogrzewania powietrznego)
3. Zimmerer (cieśla)
4. Dachdecker (dekarz)
5. Straßenbauer (budowniczy dróg)
6. Wärme-, Kälte- und Schallschutzisolierer (izoler izolacji cieplnych, chłodniczych i dźwiekowych)
7. Brunnenbauer (studniarz)
8. Steinmetz und Steinbildhauer (kamieniarz)
9. Stukkateur (sztukator)
10. Maler und Lackierer (malarz i lakiernik)
11. Gerüstbauer (budowniczy rusztowań)
12. Schornsteinfeger (kominiarz)
13. Metallbauer (ślusarz – budowniczy konstrukcji stalowych)
14. Chirurgiemechaniker (mechanik chirurgiczny)
15. Karosserie- und Fahrzeugbauer (budowniczy karoserii i pojazdów)
16. Feinwerkmechaniker (mechanik precyzyjny)
17. Zweiradmechaniker (mechanik pojazdów jednośladowych)
18. Kälteanlagenbauer (budowniczy urządzeń chłodniczych)
19. Informationstechniker (technik informatyk)
20. Kraftfahrzeugtechniker (mechanik pojazdów samochodowych)
21. Landmaschinenmechaniker (machanik maszyn rolniczych)
22. Büchsenmacher (rusznikarz)
23. Klempner (blacharz)
24. Installateur und Heizungsbauer (instalator – hydraulik)
25. Elektrotechniker (elektrotechnik)
26. Elektromaschinenbauer (technik maszyn elektrycznych)
27. Tischler (stolarz)
28. Boots- und Schiffbauer (szkutnik)
29. Seiler (powroziarz)
30. Bäcker (piekarz)
31. Konditor (cukiernik)
32. Fleischer (masarz)
33. Augenoptiker (optyk okulistyczny)
34. Hörgeräteakustiker (akustyk aparatów słuchowych)
35. Orthopädietechniker (technik ortopedyczny)
36. Orthopädieschuhmacher (szewc ortopedyczny)
37. Zahntechniker (technik dentystyczny)
38. Friseur (fryzjer)
39. Glaser (szklarz)
40. Glasbläser und Glasapparatebauer (hutnik szkła i budowniczy aparatów szklanych)
41. Vulkaniseur und Reifenmechaniker (wulkanizator i mechanik opon)